به گزارش کارمیهن، بر اساس گزارش جدید مرکز پژوهش های مجلس، فقر ناشی از هزینه مسکن در سال ۱۴۰۲ به بالاترین حد خود در دو دهه گذشته رسیده است. از سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲، ۲۵۶ هزار نفر به جمعیت مستأجران فقیر اضافه شدهاند. نکته قابلتوجه این است که وام خرید مسکن نیز خود عامل فقر برای ۷۱ هزار نفر بوده است.
در مجموع، نرخ فقر در میان خانوارهای مستأجر به حدود ۴۰ درصد رسیده و جمعیت آنها در ۱۷ سال گذشته تقریباً سه برابر شده است.
طبق گزارش اخیر مرکز پژوهش های مجلس، در سال ۱۴۰۲، تعداد خانوارهای مستأجر درگیر فقر به رکورد تاریخی رسیده است. بحران مسکن کشور، صرفاً به این موضوع محدود نمی شود که بسیاری از خانوارهای مستأجر از بازار خرید مسکن ملکی بیرون افتاده اند یا توان مالی شرکت در طرح های ملی تأمین مسکن را ندارند، بلکه یکی دیگر از سویه های بحران این است که هر سال خانوارهای مستأجر بیشتری درگیر فقر می شوند.
برای بازنمایی این وضعیت شاخص مکملی برای روش متداول برآورد نرخ فقر ارائه شده است. طبق روش متداول، در سال ۱۴۰۲، نرخ فقر خانوارهای مستأجر در حدود ۲۷ درصد (۱/۳۳ میلیون خانوار) برآورد شده است اما با استفاده از روش مکمل که توجه ویژه ای به هزینه تأمین مسکن دارد، ۶۵۲ هزار خانوار مستأجر که به دلیل هزینه تأمین مسکن درگیر فقر هستند شناسایی می شوند و نرخ فقر به ۴۰ درصد افزایش می یابد. بر این اساس، در مجموع ۱/۹۸ میلیون خانوار (۷/۶میلیون نفر) از مستأجران کشور درگیر فقر بوده اند:
۱. خانوارهایی که درآمدشان کمتر از خط فقر است و درگیر فقر درآمدی هستند: ۶۷ درصد (۱/۳۳ میلیون خانوار).
۲. خانوارهایی که درآمدشان از خط فقر بیشتر، اما به دلیل هزینه تأمین مسکن درگیر فقر هستند: ۳۳ درصد (۶۵۲ هزار خانوار).
داده ها، حکایت از آن دارد که ۸۹ درصد از کل این خانوارها، جزء پنج دهک هزینه ای اول هستند. نسبت به سال ۱۴۰۱، تعداد خانوارهای درگیر فقر ۵ درصد (۷۹ هزار خانوار) افزایش یافته است. مضافاً، با شاخص مکمل نشان داده شده که شاخص استطاعت ناپذیری مسکن، دچار دو معضل «بازنمایی سوگیرانه» و «همسان نمایی» است تا شواهد سیاستی قابل اتکاتری پشتوانه سیاستگذاری قرار گیرد.
