به گزارش کارمیهن، در این یادداشت می نویسد: تحریمهایی که دوباره برمیگردند، یعنی گرانیهای تازه، یعنی دارویی که کمیابتر میشود، یعنی شغلی که امنیتش کمتر میشود. این اصطلاح پیچیدهی حقوقی، در زندگی روزانهی مردم تبدیل میشود به بازاری بیثباتتر و آیندهای پرابهامتر.
مردم ایران سالهاست بهای سیاستهای تنشآلود را با زندگی خود پرداختهاند. آنها خستهاند از اینکه هر خبر سیاسی در جهان، مستقیم بر قیمت نان، برق، دارو و حتی امیدشان اثر بگذارد. مکانیسم ماشه، نه فقط ماشهای بر توافقها، که ماشهای بر قلبها و اعصاب مردمی است که دیگر تاب شنیدن واژه «تحریم» را ندارند.
امروز بیش از هر زمان دیگر، مسئولان باید بدانند که پشت هر عدد و بند حقوقی، میلیونها انسان ایستادهاند. انسانهایی که حق دارند آرامش داشته باشند، حق دارند از آینده نترسند و حق دارند سهمشان از جهان فقط رنج و فشار نباشد.
