به گزارش کارمیهن، مریم ایزدی در این نشست اظهار کرد که انسان اولیه آن هنگام که توانست با دستان خود ابزار لازم برای زندگی بهتر و راحتتر را بسازد، پایههای صنایع دستی را بنا نهاد.
وی افزود که در ابتدا قرار بود هر فردی برای خود ابزار بسازد، اما با پیشرفت تمدن بشری و افزایش نیاز به وسایل و امکانات رفاهی، ساخت وسایل و ابزارها به مشاغل خاص تبدیل شد.
این کارشناس هنر اسلامی اشاره کرد که بانوان اولین صنعتگران بودند که با مدیریت خانواده و درک نیازهای اولیه، اولین کاسههای سفالی و زیراندازها را ساختند. آنان از گل کنار رودخانه، نیها و گیاهان علفی، برگ گیاهان و پوست حیوانات برای ساخت وسایل استفاده میکردند تا زندگی راحتتری داشته باشند.
عضو هیئت مدیره و دبیر کارگروه صنایع دستی انجمن تاریانا ادامه داد که سالها قبل از وقوع انقلاب صنعتی، تمامی لوازمات زندگی به دست ساخته میشدند و صنایع دستی مفهوم امروزی خود را نداشتند؛ با شروع انقلاب صنعتی، صنایع ماشینی وارد زندگی روزمره مردم شدند و صنایع دستی در مقابل آنها قرار گرفت. این صنعت دارای روح لطیف و پر از انرژی است، در حالی که ساختههای ماشینی خشک و بیروح هستند. صنایع دستی حاصل روح ملتها و فرهنگ ملی کشورهاست.
این صنعتگر صنایع دستی بیان کرد که پس از جنگ جهانی دوم، صنایع دستی با محتوای فرهنگی و هنری مورد توجه کشورهای پیشرفته قرار گرفت. ایران در سال ۱۳۴۷ توسط سازمان صنایع دستی ایران به عضویت شورای جهانی درآمد و به دلیل آسیایی بودن به عضویت مجمع آسیا و اقیانوسیه شورا نیز پیوست.
وی تاکید کرد که اقوام مختلف ایران با خلاقیت و ذوق هنری خود در تولید صنایع دستی شهره جهانیان بودهاند. براساس اطلاعات وزارت میراث فرهنگی و صنایع دستی، حدود ۵ میلیون صنعتگر در ایران وجود دارد که از این تعداد، حدود ۲.۵ میلیون نفر فعال هستند. با این حال، بسیاری از صنعتگران به دلیل مشکلات اقتصادی نتوانستهاند به درآمد عالی برسند و تنها به عشق و علاقه به هنر ادامه میدهند.
ایزدی به این سوال که چرا صنایع دستی جایگاهی در سیاستگذاری اقتصادی ندارند و چرا صنایع دستی خارجی در بازار ایران نفوذ کردهاند اشاره کرد و گفت: با تمام مشکلاتی که پرسنل نفت برای استخراج نفت تحمل میکنند، تحریمها اجازه فروش آنچنانی را نمیدهند. اگر مدیران گامی در جهت تقویت بازار صادرات برای صنعتگران بردارند، ارزآوری صنایع دستی به مراتب از فروش نفت بالاتر خواهد بود.
وی تصریح کرد که در جهان امروز، شیوههای بازارسازی متفاوت شده و دیگر نمیتوان با سبک بازار سنتی به اهداف ایدهآل رسید. کسب و کارهای آنلاین در کشورمان رونق گرفتهاند و مردم تمایل به خرید آنلاین دارند بنابراین باید برای صنایع دستی نیز جایگاهی در این حوزه باز کنیم؛ امید است که سیستم حاکمیت فکر نوینی در حوزه فروش صنایع دستی داشته باشد تا روزهای روشنی برای این کالای فرهنگی در پیش باشد.
